Αρχική σελίδα

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Και φτάσαμε εδώ...




Και φτάσαμε εδώ...

Είναι ένα διάστημα στην ζωή του κάθε ανθρώπου που το θυμάται έντονα...Το διάστημα αυτό μπορεί να είναι μια μέρα ξεχωριστή ,μια βδομάδα, ένας χρόνος, πολλά χρόνια..... καλές στιγμές κακές στιγμές, μικρές απλές καθημερινές στιγμές...

Εγώ θα πάω πίσω δεκαετία του '90....


Ήταν ένα καλοκαιρινό απόγευμα, από εκείνα τα συνηθισμένα απογεύματα που έπινες το φραπεδακι σου στην δουλεία (δεν υπήρχαν ακόμα η ξενοφερτη καφέδες) έβλεπες γνωστούς ,φίλους, χαρούμενα πρόσωπα παντού, πάνω, κάτω , ετοίμαζες την βραδινή σου έξοδο που θα πας ποιους θα δεις ήταν βλέπεις τα δικά σου ανέμελα χρόνια....


Εκείνο λοιπόν το απόγευμα την συνάντησες......Την αγάπησες αμέσως χωρίς να το καταλάβεις, ήταν μικρή, θυμάσαι την ερώτηση? (μα πόσο χρονών είσαι? δεκαοχτώ),και την ξαναρωτάς (κλειστά?)ναι πριν λίγο καιρό τα έκλεισα...


Και ξεκινάνε τα ποιο όμορφα χρόνια.... ανέμελα χρόνια.,την ερωτεύτηκες πάρα πολύ την αγάπησες δυνατά, ήταν το κοριτσάκι σου ,η μικρή σου... γέλια πολλά, χαμόγελα, ευτυχισμένες στιγμές...δεν υπήρχαν τότε κινητά...(τι όμορφα που ήταν) ώρες στο τηλέφωνο . κλείσε εσύ, όχι εσύ να κλείσεις,και τελικά να κοντεύει να το κλείσει ο ΟΤΕ.


Μαζί με σένα την δεκαετία αυτή ήταν ευτυχισμένος όλος ο κόσμος....δεν υπήρχαν τα προβλήματα τα σημερινά.. γελούσαν οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι,δεν μιζεριαζαν , είχαν της δουλειές τους της οικογένειες τους , ήμασταν όλοι μια μεγάλη οικογένεια....


Πέρναγαν τα χρόνια ήρθαν και τα προβλήματα, ήρθαν άσχημες εποχές, όμως την αγαπούσες , πάρα πολύ, έκανες λάθη , έκανε και αυτή, όμως την αγαπούσες.....


Έρχεται το 2000.....και τα πρώτα χρονιά ο κόσμος συνεχίζει ανέμελα να ζει να γελάει να ονειρεύεται... και εσύ μαζί να μεγαλώνεις ν αγαπάς περισσότερο, να είσαι ευτυχισμένος.... περνάνε τα χρόνια και τα πράγματα αλλάζουν, ήρθαν άσχημες εποχές για όλο τον κόσμο και για σένα... χάθηκε το χαμόγελο από τους ανθρώπους , ήρθε ο πόλεμος της επιβίωσης,.δεν είναι χαρούμενος ο κόσμος πονάει, μελαγχολεί, και μαζί και εσύ............






38 σχόλια:

  1. Σερφάροντας έφτασα εδώ και διάβασα την ανάρτησή σου.
    Ναι έτσι έγιναν τα πράγματα για όλους μας, όμως δεν μας είπες τι έγινε με εκείνη τις άσχημες ώρες.
    Νομίζω πως αυτές δεν μπορούν να σβήσουν την αγάπη...
    Έλα αν θέλεις και συ στο
    www.texnistories.blogspot.com
    να δεις που γίνονται πράγματα και θαύματα
    για να ξορκίσουμε τον πόνο και τη μελαγχολία όλοι μαζί .
    Α!!! και θέλω να σου πω πως θα γίνεις από τώρα και στο εξής αγαπημένο μου blog και εγώ αυθαίρετα μέλος του δικού σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα flora μου... καλωσόρισες έχω περάσει από τα μέρη σου και περνάω σε τακτά διαστήματα είναι όμορφα και εκεί... ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια να έχεις ένα όμορφο σ/κ..

      Διαγραφή
  2. Δεν υπήρχαν τότε κινητά ! Εγώ πάλι είχα τα post it αμέτρητα μικρά κίτρινα χαρτάκια (στο κουτί των αναμνήσεων πια καλά φυλαγμένα)... Τι εποχές μου θύμισες....πόσα χρόνια πίσω........ Χρόνια που δεν γύρισαν ξανά!
    Πόσα συγκινητικά γράφεις καλέ μου ; Πόσο με αγγίζει ο απλός αλλά βαθιά συναισθηματικός λόγος σου;
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ήταν τόσο όμορφα χρόνια καλή μου...δεν τα προσπερνάς με τίποτα τα κουβαλάς μαζί σου βαθιά μέσα στην καρδιά σου.....στα όνειρα σου....να έχεις μια όμορφη μέρα...και ένα γλυκό σ/κ

      Διαγραφή
  3. Εγώ θα πάω μια δεκαετία πίσω …Αλλά πίστεψέ με δεν είχε μεγάλες
    διαφορές..
    Το ίδιο μπαλκόνι, τα ίδια τικ τακ..
    Ο ίδιος καφές με τη γεύση της αλμυρής ζάχαρης!..
    Εύχομαι μόνο αυτή η θύμηση να τους βρίσκει σήμερα μ ένα τεράστιο χαμόγελο
    Να σαι καλά φίλε μου για τις φθινοπωρινές αναμνήσεις που μας χάρισες , καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι που ταξιδεύοντας προς τα πίσω υπάρχουν και άλλοι που έχουν όμορφες ανάμνησης και ταξιδεύουμε μαζί....να σαι καλά mairi μου που περνάς και ταξιδεύουμε όλοι μαζί....να έχεις ένα όμορφο σ/κ

      Διαγραφή
  4. Εξαιρετικό !!! όταν διαβάζω κείμενα σου είναι σαν να διαβάζω τον ευατό μου .(με την καλή έννοια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Κατερίνα μου...να σαι καλά για τα καλά σου λόγια... όλα εδώ πάντα γίνονται με την καλή έννοια...μου λείπουν πάρα πολύ αυτά τα χρόνια δεν τα χάρηκα όσο θα ήθελα ..τα ονειρεύομαι όμως και αυτό κάτι είναι....να σαι καλά και να έχεις ένα όμορφο σ/κ....

      Διαγραφή
  5. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί για χρόνια να μένουν σκιές στη ζωή μας, υπάρχουν κ εκείνοι που απ το πρώτο κιόλας καιρό γίνονται ζωή μας. Στη πρώτη περίπτωση το να φύγουν μακριά μας είναι σχετικά ανώδυνο κ αφορά τη συνήθεια, στη δεύτερη περίπτωση η απουσία τους μπορεί να γίνει κ απώλεια, ίσως όμως εκεί να επιλέξουμε να φύγουμε εμείς πρώτα μακριά τους, θέλοντας να μη χάσουμε την εικόνα τους που μας έκανε να τους αγαπήσουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα...το σχόλιο σου είναι πολύ κοντά μου...σ ευχαριστώ...να έχεις ένα όμορφο σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ανάρτηση σου ταιριάζει πολύ στον καιρό της ψυχής μου.
    Ξύπνησες αναμνήσεις ξεθωριασμένες,καλά κρυμμένες που ήθελα να ξεχάσω...
    Καλό σκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την καλημέρα μου και καλώς όρισες στον κόσμο μου...αν η αναμνήσεις σου έχουν όμορφα συναισθήματα μέσα ... όμορφες στιγμές, χαίρομαι που της έφερα κοντά σου....να είσαι καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα...

      Διαγραφή
  8. Φίλε μου αυτή η διαδρομή που περιγράφεις πράγματι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι μια πραγματικότητα για τους περισσότερους από μας.
    Εκείνο όμως στο οποίο στάθηκα είναι ο θαυμάσιος και ο αβίαστα ρέων λόγος σου. Δίνεις εικόνες που ο αναγνώστης σου έχει την αίσθηση ότι τις βλέπει, τις ζει. Αυτό φίλε μου λέγεται ταλέντο! Σπουδαίο ταλέντο!
    Καλό σου βράδυ και όνειρα πολύτιμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχεις χριστοφορε.... ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια παντός δεν πιστεύω ότι έχω ταλέντο, φωτογραφίες τις ζωής μου στο μυαλό μου είναι και προσπαθώ να τις περιγράψω όπως ακριβώς έρχονται στο μυαλό μου..στα όνειρα μου..στην καθημερινότητα μου... πάντα τα σχόλια σου έχουν ειδικό βάρος για μένα..να περνάς συχνά....

      Διαγραφή
  9. είναι αναμνήσεις που, αν και γλυκές πονούν:
    κάθε εποχή που φεύγει ανεπιστρεπτί...
    κάθε αγαπημένο πρόσωπο που γίνεται παρελθόν...

    όμως οι θύμησες, πολύτιμες. σαν φυλαχτό τις κρατάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όμως οι θύμησες, πολύτιμες. σαν φυλαχτό τις κρατάμε... κρατάω την τελευταία σου φράση γιατί ακριβώς όπως τα λες λύχνε μου...σαν φυλαχτό πάντα μαζί μας...την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα...

      Διαγραφή
  10. το διάβασα με προσοχή,μιας και πρόλαβα τα ανέμελα χρόνια.Δε φταίνε οι δύσκολες εποχές,εμείς φταίμε που θέλουμε τα πάντα ενω δεν μπορούμε.Ηταν όμορφα ότε,που τα δάνειο που σου δίναν ήταν 1.000.000 δρχ.Και τίποτα άλλο.
    Λυπάμαι που θα ζήσεις με τις όμορφες αναμνήσεις,όμως και αυτά τα χρόνια έχουν τη χάρη τους-)))
    καλό ΣΒΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο θέμα που θέλουμε τα πάντα ενώ δεν μπορούσαμε συμφωνώ μαζί σου Χρυσούλα μου... σίγουρα και τώρα υπάρχουν καλές στιγμές άνθρωποι περνάνε καλά απλά για μένα σε προσωπικό επίπεδο πάντα κουβαλάω μαζί μου τα ποιο ευτυχισμένα μου χρόνια...την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα...

      Διαγραφή
    2. και πολύ καλά κάνεις!!!!!-))))))))))))

      Διαγραφή
  11. Φίλε μου πέρασα να ευχαριστήσω για την επίσκεψη σου στο μπλοκόσπιτο μου .Να λυπάσαι τον άνθρωπο που δεν έχει αναμνήσεις..καλές ή κακές..γλυκιές η πικρές..όλες έχουν την αξία τους .Δύσκολοι καιροί τώρα..το ξέρω..το καταλαβαίνω μα θα δεις οτι και αυτοί έχουν κάποιο σκοπό στη ζωή μας, σε κάτι θα μας αλλάξουν ..Ό άνθρωπος που αγάπησες θα πρέπει να είναι δίπλα σου αν γίνει κάτι διαφορετικό θα πει οτι τον είχες χαμένο από καιρό και δεν το είχες καταλάβει..Χρόνια στα μπλοκ ξέρουν όλοι τη ψυχή και τα συναισθήματα μου γιατί ήμουν πάντα ένα ανοιχτό βιβλίο.Η δική μου ανάμνηση είναι ένα μπαούλο γεμάτο..μα πάνω πάνω έχω τα 2 χρόνια αλληλογραφίας με ένα άγνωστο, ένα τηλεγράφημα πρόταση γάμου, μία απόφαση στιγμής του έρωτα, μία συνάντηση σε ένα αεροδρόμιο του Βελγίου με τον άγνωστο αγαπημένο , ένας γάμος την ίδια μέρα...Όλα αυτά σε ένα φάκελλο και επάνω του με βουλοκέρι 37 χρόνια ευτυχισμένου γάμου.Το μπαουλάκι κλείνει..η γεύση της ανάμνησης πάντα γλυκιά..εγώ πια 60 , εκείνος 66, πριν λίγο έφυγε από τη κλινική που είμαι λέγοντας μου ακόμα μια φορά πόσο του λείπω..Ανέμελα χρόνια καλέ μου είναι όλα όσα ήμασταν ερωτευμένοι και δεν σκεπτόμασταν παρα το ροζ συννεφάκι μας.Φίλε μου χαίρομαι που σε γνώρισα, υπέροχο κείμενο, τρυφερά συναισθήματα..σπάνια ανδρική παρουσία.Καληνύχτα..(συγνώμη αν σε κούρασα..όταν διαβάζεις τέτοια κείμενα σε ένα κρεβάτι ξαπλωμένη γίνεσαι φλύαρη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασικά χάρηκα πάρα πολύ που είσαι εδώ....δεν με κούρασες καθόλου μα καθόλου να είσαι σίγουρη γι αυτό....μου άρεσε πάρα πολύ το σχόλιο σου και ειδικά η αποφάσεις ζωής που διάλεξες...(ζήλεψα να πω την αλήθεια) ίσως επειδή εγώ δείλιαζα μια ζωή να πάρω αποφάσεις που ήθελα εγώ καλές η κακές... αλλά της ήθελα εγώ..
      Τώρα το άλλο που έγραψες (Ό άνθρωπος που αγάπησες θα πρέπει να είναι δίπλα σου αν γίνει κάτι διαφορετικό θα πει οτι τον είχες χαμένο από καιρό και δεν το είχες καταλάβει).. αυτό δεν αλλάζει τα λάθη που έκανες η έκανε ...και σίγουρα δεν αλλάζει η αγάπη που του είχες...να περνάς συχνά από τα μέρη μου θα χαίρομαι πάρα πολύ..να σαι καλά να έχεις μια όμορφη εβδομάδα και γρήγορα γερή και δυνατή πίσω στην οικογένεια σου....

      Διαγραφή
  12. Τι μου έκανες απόψε με το χαίρεται... και τα έχω τσούξει κιόλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ένας αναστεναγμός μου βγήκε στο τέλος...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμένα να δεις....και στο τέλος και στην αρχή.... καλή βδομάδα με υγειά....

      Διαγραφή
  14. Γλυκιά μελαγχολία.. Καλή εβδομάδα φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημερα marie μου....και σε σένα καλή εβδομάδα με υγειά και χαμόγελα....

      Διαγραφή
  15. Καλησπέρα!
    Πολύ πολύ ωραία τα χρώματα του blog σου.. Και η ανάρτησή σου το ίδιο χρώμα έχει.. αφήνει την ίδια αίσθηση με το background σου.. είναι πολύ όμορφα.. κι ας είναι μελαγχολικά.. (και τα τραγούδια μου έτσι είναι.. κουβαλάνε πολλή μελαγχολία.. ) αλλά.. όλες οι ιστορίες έχουν μέσα τους πόνο.. Δεν πειράζει να υπάρχει η μελαγχολία.. Εγώ έτσι το σκέφτομαι.. γιατί τουλάχιστον υπάρχει μέσα μας αγάπη.. για κάποιον-ους..
    Καλό βράδυ! ^^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλωσόρισες lidia στον κόσμο μου.... ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.... εγώ το έχω πει ότι και η μελαγχολία κάνει καλό..την χρειαζόμαστε που και που.... ευχαριστώ που πέρασες την καλημέρα μου....

      Διαγραφή
  16. Γλυκόπικρες αναμνήσεις που όμως στο τέλος νιώθουμε πολύ τυχεροί που καταφέραμε να τις δημιουργήσουμε.
    Μια κενή ζωή, δεν είναι ζωή.
    Ίσως να μην συμφωνήσεις με αυτό που θα πω... Μη νιώθεις θλίψη. Τώρα πια μια αναδρομή στο παρελθόν, θα πρέπει να σε κάνει να αισθάνεσαι πολύ τυχερός, που μπόρεσες να ζήσεις μέχρι τα βάθη της καρδιάς σου μια τέτοια σχέση.
    Καλό βράδυ precious dreams!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα selcouth ... όπως το λες αισθάνομαι πολύ τυχερός και μόνο που τα έζησα..δεν με φαντάζομαι χωρίς αυτά τα βιώματα..και σίγουρα μ έκαναν πολύ διαφορετικό άνθρωπο...να έχεις μια όμορφη μέρα......

      Διαγραφή
  17. Ίσως πρέπει να δούμε την εικόνα από άλλη πλευρά. Από μία πλευρά που θα μας δώσει δύναμη (το χαμόγελο το ξεχάσαμε) για να φωνάξουμε ότι πονάμε, δύναμη να πάρουμε ό,τι μας ανήκει: την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. καλημέρα και σ ευχαριστώ για τα σχόλια σου... έστω να καταφέρουμε να σώσουμε αυτά που μας απομείνανε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γεια σου, πολυτιμε μου....πολυτιμο ονειρο στην μπλογκοσφαιρα μας!
    Ηρθα να σε δω για λιγο νυχοπατωντας και εκρυψα τα ματια με τα χερια μου να μην δεις τα δακρυα μου που κυλουν ασυγκρατητα.....
    ...για την ανεμελια αυτων των χρονων που εφυγαν προς τα πισω! Υπαρχει ο ερωτας, υπαρχει η αγαπη, υπαρχουν πολλα ομορφα στη ζωη μας, μα κατι δεν τα αφηνει να ειναι οπως παλια! Κι αυτο με ματωνει.....
    Μαλλον ειμαι εγωιστρια και αχαριστη! Τα θελω ΟΛΑ... οπως τοτε! Ειμαι παντα ενα τετοιο μικρο κοριτσι που διψαει διαρκως για την αγαπη του.....
    Πες μου κατι, πολυτιμο μου...... :`/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα καλή μου vailie... αυτό το κάτι αλλάζει στην ζωή του καθενός μας... λυπάμαι αλλά φαντάζομαι εγώ προσωπικά ότι τα παλιά χρόνια δεν θα γυρίσουν πίσω... έχουμε όμως τις αναμνήσεις από αυτά.. οπότε μην δακρυζεις προσπάθησε να χαμογελάς.... όσο μπορείς... ευχαριστώ που πέρασες....

      Διαγραφή
  20. Γράφεις εξαιρετικά και περιγράφεις μια εποχή, που σε όλους μας, γεννά αναμνήσεις.Αλήθεια τι είναι ο άνθρωπος χωρίς αναμνήσεις?Υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει πονέσει από αγάπη και στην συνέχεια, αν είναι πραγματική - είτε ο άλλος είναι δίπλα του ακόμα, είτε όχι- την έχει εξυψώσει στη μνήμα και στη καρδιά.Ένας τίτλος βιβλίου λέει ότι ' οι παλιές αγάπες πάνε στο Παράδεισο", δεν συμφωνώ...είναι μέσα σου, γύρω σου, όταν εσύ αποφασίζεις να ανοίξεις το μπαουλάκι της θύμησης.Ζεις ξανά κάθε στιγμή, με χρώματα, με μυρωδιές και αντανακλάσεις.Δε μπορείς ν΄αρνηθείς ποτέ ένα μέρος του εαυτού και η αγάπη που έδωσες είναι ακριβώς αυτός.Εξαιρετική η επιλογή του τραγουδιού "Χειμωνανθός" του Γιάννη Χαρούλη " για να σε βρω στο φως".Θα περνάω συχνά, μου αρέσει εδώ, υπάρχουν αλήθειες.Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. καλημέρα αρμονία μου και καλώς όρισες....με βρίσκεις σύμφωνο σε όλα όσα σχολίασες.... οπότε μπορείς διάβασε μια ποιο παλιά ανάρτηση μου το μικρο ξύλινο κουτί...θα σ αρέσει σίγουρα... ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια είσαι πάντα καλοδεχούμενη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλέ μου φίλε, το παρελθόν το ομορφαίνει ο χρόνος που περνά φιλτράροντας τα γεγονότα κι η δική μας διάθεση.
    Εύχομαι έπειτα από πολλά χρόνια να μπορείς να βρίσκεις και πάλι λόγους για να θυμάσαι το σήμερα όσο πικρή κι αν είναι η γεύση του. Οι γιατροί εξάλλου λένε πως το πικρό κάνει καλό, ενώ το γλυκό βλάπτει μακροπρόθεσμα...
    Καλό σου βράδυ κι ευχαριστώ για όσα μοιράζεσαι μαζί μας τόσο αυθεντικά...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή