Αρχική σελίδα

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Υπάρχουν στιγμες που θες να χαθείς...





Υπάρχουν στιγμες που θες να χαθείς
στον κοσμο που ηρθες να θες να κρυφτεις
υπαρχουν στιγμές που βλεπεις το φως
και σκεφτεσαι μονο να βγεις ζωντανος..
Σκοταδι τριγυρω και νιωθω ξανα
πως εμεινα μονος και αυτή τη βραδια
εικόνες που μοιαζουν αναμνησεις παλιες
σαν βημα που κανουν συνεχεια στο χθες..




Και θυμάμαι θυμάμαι χειμώνας βροχη
να στεκομαι εδώ και απέναντι εσυ
δυο μάτια θλιμένα ψυχές στο κενό
που θα σε που θα μαι μετά απο καιρό..
και θυμάμαι θυμάμαι χειμώνας βροχή
να στεκομαι εδώ και απέναντι εσύ
το πόσο σε θέλω είναι κάτι απλό
μα να ξέρεις για πάντα
θα σε εχω εγω..

Υπάρχει ένας κύκλος και αυτό ειναι η ζωή
η μοίρα η δικιά μας σπασμένο γυαλί
η σκέψη μου ορίζει την κάθε στιγμή
γι αυτό υποφέρω και λείπεις εσύ..
θελω να 'σαι δικιά μου το δικό μου παιδι
να εισαι ο ηλιος που φωτείζει τη γη
η αλήθεια στο ψέμα, το καλό στο κακό
θελω παντα για πάντα να σ'εχω εγω....                                          

                                                                                     καλό βράδυ...........





ΜΟΥΣΙΚΗ:CHRIS CHILD-Λ.ΚΑΓΚΕΛΙΔΗ-Σ.ΡΟΚΚΟΣ - ΣΤΙΧΟΙ:CHRIS CHILD








Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

το σταυροδρόμι των ονείρων..




Όνειρα... περπατώντας για ακόμα μια φορά στους δρόμους της πόλης , παρατηρώντας τους ανθρώπους γύρω μου , έχω αυτή την συνήθεια.... αναρωτιέμαι ποιες να είναι οι σκέψεις τους,ποιες οι αγωνίες τους?ποια τα όνειρα τους?





Μήπως τα όνειρα είναι μια διέξοδος του μυαλού για να μην τρελαθούμε... μια άμυνα του οργανισμού μας για να μπορέσουμε να ζήσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε,να προχωράμε , μέχρι που? μέχρι πότε?

                                                           .....................                                          

Και εσύ ονειρεύεσαι μια ζωή παραμυθένια, μια ζωή μοναδική, εκεί που όλα θα είναι όπως τα φαντάζεσαι ,με την αγάπη σου ,τον ερωτά σου,και μετά τι? θα σταματήσεις να ονειρεύεσαι..δεν πιστεύω.. τότε τι όνειρα θα κάνεις..?

                                                          ......................

Μάλλον τελικά γι αυτό τα λένε όνειρα γιατί πάντα θα υπάρχουν πάντα θα ταξιδεύουν μαζί σου..και όσο ποιο πολλά όνειρα πραγματοποιήσεις τελικά τόσο ποιο πολλά θα κάνεις.......







                                                       ........................

Όσο για σένα τα ποιο πολλά σου όνειρα είναι γύρω από μια χαμένη αγάπη ..μια αγάπη που ονειρεύεσαι να μην είχε τελείωση ποτέ,  και ταξιδεύοντας στους μαγικούς και μοναδικά πλασμενους δρόμους τον ονείρων σου καταλήγεις στο σταυροδρόμι των ονείρων... εκεί που όλοι η δρόμοι καταλήγουν σε εκείνη.....



 Καλό βράδυ εύχομαι σε όλους με όνειρα πολύτιμα..









Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ..



Είναι μέρες τώρα που ξεκινάω να γράψω κάτι, να μοιραστώ κάτι μαζί σας, και σταματάω, ...σαν κάτι να κλείνει το μυαλό μου..να μπλοκάρει της σκέψεις μου....και μετά ψάχνοντας βρίσκω κάποιο παλιό αγαπημένο τραγούδι, από αυτά  που νομίζεις πως κάποιος τα έγραψε για σένα παρακολουθώντας την ζωή σου,λες και είναι στο πλάι σου και γράφει, γράφει, γράφει στοίχους και μόλις εσύ σταματάς να προχωράς σαν μελωδία τους ακούς να σε περικυκλώνουν....και μέσα από αυτούς να περνάει η ζωή σου σαν μια ασπρόμαυρη ταινία...
 
Τραγούδια για στιγμές που είσαι ευτυχισμένος χαρούμενος , τραγούδια με ρυθμό που ξεχειλίζουν χαρά, ευτυχία. χαμόγελα.....

Υπάρχουν όμως και τραγούδια που κάθονται στο πλάι σου τις ώρες που νιώθεις μόνος..τις ώρες που σε πνίγει η απόγνωση της ώρες που σταματάς να προχωράς και αρχίζεις να ονειρεύεσαι...

Ενα από αυτά που ήταν μαζί μου , αγαπημένο, ήταν και το παρακάτω...να έχετε όλοι ένα όμορφο και χαρούμενο βραδύ....
.....................


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα....

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει.....



Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας......






Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θεοχαρίδης

Άλλες ερμηνείες: 
Γιώργος Νταλάρας & Χρήστος Θηβαίος ( Ντουέτο )
Χαρούλα Αλεξίου





Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Σ΄ ένα χρόνο αγάπης......



Το βρήκα στο youtube το είχε μεταφράσει μια φίλη η elleni ήταν πάρα πολύ όμορφο και τα λόγια του μοναδικά λέει για ένα χρόνο αγάπης (είναι πολλά περισσότερα).....να έχετε όλοι σας ένα όμορφο απόγευμα και ένα ακόμα ποιο γλυκό βράδυ...............











Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ...





Ήθελα πάρα πολύ να γράψω κάτι, να μοιραστώ κάτι μαζί σας αλλά δεν μπορούσα, είναι από αυτές της μέρες της δύσκολες που λέμε... οπότε προτίμησα να τραγουδήσω μαζί σας...να περάσετε όλοι ένα όμορφο βράδυ....

                                                   ..........

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου 
τα μαγικά ταξίδια μου, τα έκανες κι εσύ
Όταν η νύχτα μ' έστελνε, στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
για σένα είναι πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.


Κι απόψε, μες την έρημη την πόλη, που με βρήκες πάλι, 
πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου, σαν παιδί σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ' όνομά σου ''



Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της

κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.....






Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου

Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου

Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου & Φίλιππος Πλιάτσικας ( Ντουέτο )









Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Και φτάσαμε εδώ...




Και φτάσαμε εδώ...

Είναι ένα διάστημα στην ζωή του κάθε ανθρώπου που το θυμάται έντονα...Το διάστημα αυτό μπορεί να είναι μια μέρα ξεχωριστή ,μια βδομάδα, ένας χρόνος, πολλά χρόνια..... καλές στιγμές κακές στιγμές, μικρές απλές καθημερινές στιγμές...

Εγώ θα πάω πίσω δεκαετία του '90....


Ήταν ένα καλοκαιρινό απόγευμα, από εκείνα τα συνηθισμένα απογεύματα που έπινες το φραπεδακι σου στην δουλεία (δεν υπήρχαν ακόμα η ξενοφερτη καφέδες) έβλεπες γνωστούς ,φίλους, χαρούμενα πρόσωπα παντού, πάνω, κάτω , ετοίμαζες την βραδινή σου έξοδο που θα πας ποιους θα δεις ήταν βλέπεις τα δικά σου ανέμελα χρόνια....


Εκείνο λοιπόν το απόγευμα την συνάντησες......Την αγάπησες αμέσως χωρίς να το καταλάβεις, ήταν μικρή, θυμάσαι την ερώτηση? (μα πόσο χρονών είσαι? δεκαοχτώ),και την ξαναρωτάς (κλειστά?)ναι πριν λίγο καιρό τα έκλεισα...


Και ξεκινάνε τα ποιο όμορφα χρόνια.... ανέμελα χρόνια.,την ερωτεύτηκες πάρα πολύ την αγάπησες δυνατά, ήταν το κοριτσάκι σου ,η μικρή σου... γέλια πολλά, χαμόγελα, ευτυχισμένες στιγμές...δεν υπήρχαν τότε κινητά...(τι όμορφα που ήταν) ώρες στο τηλέφωνο . κλείσε εσύ, όχι εσύ να κλείσεις,και τελικά να κοντεύει να το κλείσει ο ΟΤΕ.


Μαζί με σένα την δεκαετία αυτή ήταν ευτυχισμένος όλος ο κόσμος....δεν υπήρχαν τα προβλήματα τα σημερινά.. γελούσαν οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι,δεν μιζεριαζαν , είχαν της δουλειές τους της οικογένειες τους , ήμασταν όλοι μια μεγάλη οικογένεια....


Πέρναγαν τα χρόνια ήρθαν και τα προβλήματα, ήρθαν άσχημες εποχές, όμως την αγαπούσες , πάρα πολύ, έκανες λάθη , έκανε και αυτή, όμως την αγαπούσες.....


Έρχεται το 2000.....και τα πρώτα χρονιά ο κόσμος συνεχίζει ανέμελα να ζει να γελάει να ονειρεύεται... και εσύ μαζί να μεγαλώνεις ν αγαπάς περισσότερο, να είσαι ευτυχισμένος.... περνάνε τα χρόνια και τα πράγματα αλλάζουν, ήρθαν άσχημες εποχές για όλο τον κόσμο και για σένα... χάθηκε το χαμόγελο από τους ανθρώπους , ήρθε ο πόλεμος της επιβίωσης,.δεν είναι χαρούμενος ο κόσμος πονάει, μελαγχολεί, και μαζί και εσύ............






Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Να με θυμηθείς...


Κάθε που νιώθω μοναξιά
Σκέφτομαι πως υπάρχεις
Και θέλω να 'ρθω εκεί κοντά
Τίποτα να μην πάθεις

Θα πλέξω χρώμα της φωτιάς
Με το χαμόγελό σου
Σε άδεια δωμάτια σκοτεινά
Θα βλέπω απ' το φως σου......

Κάθε που πνίγομαι σκυφτός
στα τρύπια όνειρά μου
Πιστεύω σαν ηθοποιός
πως βρίσκεσαι κοντά μου

Να με θυμηθείς, να με θυμηθείς
Δεν φταίω εγώ
μέσα μου θα ζεις
Να με θυμηθείς,να με θυμηθείς
Δεν φταίω εγώ
μέσα μου θα ζεις....
                                                                                                                                                                                .


Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ